Utrecht.
2 februari 2023
Half zeven 's avonds.
Ik loop over de Nieuwegracht,
In een boom zit vol overgave een merel te zingen.
Ik geniet ervan.
Klokke tien 's avonds.
Op de Nieuwegracht stap ik de statige voordeur van de Volksuniversiteit uit.
Ik hoor de klokken van de Dom maar ook meteen,
tot mijn grote verbazing,
het gezang van een merel.
Dat gekke beest, op een februariavond?
Om tien uur s avonds?
Die is van slag denk ik.
Maar mooi is het en gek of niet, als hij dan toch zingt maar even heel hard van genieten!
Voor de tweede keer deze week mensen achter de draaischijf die nooit eerder draaiden.
Fantastisch is dat!
Hoe het eerst bijna niet mogelijk lijkt en er dan toch al snel een eerste potje van de draaischijf komt.
Heerlijk.
En ook zelf dus weer even achter de draaischijf.
Dat is alweer even geleden.
Blijft heerlijk.
Gisteren kwam ik in de kringloopwinkel nog twee identieke keulse schaaltjes tegen.
Nooit eerder gezien, dot soort schaaltjes.
Super voor onder mijn planten.
Keulse potten zijn binnen de keramiek een hoofdstuk apart.
Steengoed gebakken en met een zoutglazuur.
Meestal blauwe decoratie, soms bruin.
Ze werden al heel vroeg gemaakt maar de grootste aantallen zijn vooral gemaakt in de 18e en de 19e eeuw in de regio rond Keulen.
Ze vonden via een levendige handel in het grensgebied ook hun weg naar Nederland.
Er zijn heel veel verschillende decors en het hoe en waarom of de betekenis daarvan is niet echt bekend.
Ook zijn er prachtige bruine potten in alle soorten en maten.
Hier lees je er meer over de keulse pot:
Absoluut op mijn bucketlist:
ooit een zoutstook doen.
Tot morgen!
Liefs,
Nelleke
댓글