De voorpret was er.
De pret meer dan!
De napret zal zeker lang en geweldig zijn.
Nu al.
Wat een fantastische dag was het gisteren.
Van 9-9 op pad ongeveer naar het schone Limburgse land.
Ga er steeds meer van houden iedere keer dat ik er kom.
Gisteren was het echt een 'heen en weertje Walhalla'.
Ons eerste doel was Pottenbakkerij Hoogland.
Een bezoek aan Niek en Pim.
Hier al vaker langsgekomen,
Ik schreef pas de tip naar hun open dagen te gaan komend weekend.
Een echte aanrader!
Hun wereld is er één van keramiek, boeken kunst en geschiedenis.
Kleurrijk, authentiek en warm.
Natuurlijk kocht ik ook werk van hen.
Niek is de laatste echte Tegelse pottenbakker, tenzij er nog ergens één opstaat of erin groeit.
Hij maakt prachtig slibgedecoreerd aardewerk.
Hazen die bijna van een bord af lijken te springen, vogels waar beweging in zit of zijn held Moby Dick kom je zeker tegen.
Ook Pim is pottenbakker.
Zij maakt prachtig werk.
Niet alleen keramiek maar ook ( en nu vooral) collages.
Van haar hand is dit prachtige vaasje in een bijzondere kleur die het midden houdt tussen smaragd en diepturquoise.
Een fijn craquelé en dan het contrast met de rode klei.
Het was er voor mij het Walhalla.
Als je letterlijk gaat kijken wat het Walhalla is wil je er alleen heen als je een strijdbare Viking bent denk ik, maar het is een mooi synoniem voor het hoogst haalbare.
Een zolder met keramiekboeken in een pand wat geschiedenis ademt.
Keramiek waar je kijkt en overal verhalen.
In een historierijke omgeving met prachtige natuur.
Als dat niet de zevende hemel of het walhalla is!
Dank, Niek en Pim!
Heel veel dank voor alles.
De heerlijke lunch,
de verhalen en jullie hartelijkheid.
Het inkijkje in jullie wereld neem ik voor altijd mee.
Daarna was het feest nog niet afgelopen!
We, de Ovenista's (zo noemen wij ons 😎) van de Keramiekopleiding,
vervolgden ons uitje en gingen op naar de Tiendschuur.
Al met een hoofd, hart en auto vol maar er bleek nog meer bij te kunnen.
De route bij de Tiendschuur begon in de winkel waar allerlei keramiek stond van bekende keramisten.
Sommigen bekender voor ons dan anderen.
Er stond ook werk van Joop Crompvoets.
Ons vorig jaar ontvallen,
een groot verlies voor de keramiekwereld.
Nog groter voor de mensen en keramisten om hem heen.
Daar verhuisde ook iets van mee naar Bodegraven.
Theepotten zaten er niet meer in
maar ik vond dit kleine prachtige lichtje!
We vervolgden onze route verder in het museum.
Alweer een walhalla.
Zie blog twee,
want de maximale grootte van een blog is hier helaas bereikt.
Opmerkingen