Stilte

Daar ging hij,

de vaas.

De oven in,

met zijn niet helemaal te voorspellen glazuurjasje.

Ik schreef gisteren al dat het spannend was.

Nu geduld hebben tot donderdag!

Het lastigste deel van het verhaal:

Verplicht rustig afwachten.

Ook thuis staat de oven aan.

Vrij weinig erin,

maar wel een aantal dingen die al heel lang stonden te wachten.

Een paar keer konden ze niet mee in de stook,

de oven te vol.

Dan nu maar even weg stoken.

Samen met wat dingen met één van de laatste glazuren.

Even kijken wat het doet.

Dat wordt dus stilletjes wachten tot de ovens open kunnen.

Nouja, stilletjes is relatief in dit geval.

Genoeg te beleven!

Over stil wil ik nog wel iets anders delen.

Even los van keramiek,

eens over een ander boek.

Al een paar keer kwam hij langs.

Mijn laatst gelezen boek.

Genoemd hier in mijn blogje of op een foto ergens:

De wilde stilte

van

Raynor Winn

Ik heb het boek echt verslonden.

Het is het vervolg op ‘Het Zoutpad’.

Ook prachtig,

maar die legde ik eerst zelfs nog weg om later nog eens opnieuw te beginnen.

Wat meer over mij zegt dan over het boek overigens.

Soms niet genoeg rust in mijn gat

(of hoofd).

Dit tweede boek overtreft het eerste.

De boeken vertellen het levensverhaal van schrijfster Raynor en haar man Moth.

Over grote uitdagingen, verdriet,

over overleven en keuzes.

Zelfs als je geen keus meer lijkt te hebben.

Zelden las ik een boek waarin ik zo de verbondenheid met de natuur,

de aarde herkende.

Het verlangen daarnaar.

Als een echo vanbinnen.

De zoektocht die het leven soms is.

Hoe anders zich dat ook uit in ieders bestaan.

Het thuiskomen in het ervaren van de verbondenheid met de natuur.

Het zo nodig hebben van

lucht, stilte, natuur,

aarde, bomen, vogels.

De elementen.

Ik las niet eerder een boek wat het zo dichtbij bracht.

Zonder het te idealiseren overigens.

De wilde stilte.

Wat kun je er soms naar verlangen,

natuur, stilte, thuiskomen.

Het is in ieder geval wat mij betreft een aanrader,

dit boek!

Het brengt zelfs in een wat druk bestaan

(en een vrij gehorig rijtjeshuis)

iets van die stilte en die beleving met zich mee.

Gelukkig is er nog een derde deel:

Landlijnen.

Eerst nog bemachtigen,

maar dat komt wel goed.

Fijne dag vandaag!

Liefs,

Nelleke