Beginnen

Één, twee, drie, vier tot en met tien.

De nachtrust wat uitgesteld

maar ze staan er wel!

Vandaag dubbel werk want deze zullen ook

moeten worden afgedraaid.

Een schaal, een groot bord,

twee bloemenringen en kaarsenhouders.

De trouwe lezer weet vast nog wel mijn blogje over 'Kniertjes' van lang geleden.

Het grote bord wordt ook gedecoreerd die ga ik weer eens fijn met Sgraffito doen.

Dezelfde techniek die ook op de zwart-witte borden is toegepast.

Komen hier weleens langs op een foto,

wie mijn werk weet kent ze wel.

Sgraffito is al een heel oude decoratietechniek.

Al door de Romeinen toegepast op hun aardewerk.

Maar ook in de bouw geen onbekende.

Veel toegepast op gevels als fresco.

Zeker in de tijd van de Art Nouveau en Jugendstil.

Maar ook veel vroeger.

Steden als Antwerpen, Brussel en Barcelona herbergen daar nog veel van

maar ook bijv. in Dordrecht vind je een mooi voorbeeld.

Sgraffito is een techniek waarbij de decoratie

wordt uitgekrast in een gekleurde deklaag.

Of waarbij de gekleurde deklaag wordt weggekrast en de decoratie achterblijft.

Bij keramiek doe je dat in engobe,

een kleislib.

(In de architectuur in gekleurde lagen mortel.)

Vaak gekleurd met pigmenten.

Dit doe je als het werkstuk vormvast is maar nog vochtig.

Leerhard is daar de vakterm voor.

Leerhard is er in verschillende stadia,

is het al 'aan de droge kant van leerhard'

dan ben je met je engobe al te laat.

Het is ivm de hechting en de krimp belangrijk dat de engobe en het werk goed hechten.

Zodat de klei en de engobe één geheel vormt.

Anders kan de engobe loskomen na de stook of na het glazuren.

Het stadium komt dus nogal nauw.

Verder echt heerlijk om te doen.

De Sgraffitotechniek.

Eenmaal bezig kun je gewoon bijna niet stoppen!

😍

Een tijdrovend werkje.

Maar omdat het zo lekker is nemen we dat voor lief!

Op naar de tien van vandaag en het afmaken van de tien van gisteren.

En misschien toch een beetje eerder naar bed...

Tot morgen!

Liefs,

Nelleke