Afdruk

Afscheid.

De laatste wandelingen samen met Coco zitten er wel op zo ongeveer.

Nog één of twee keer, dan is het gedaan.

Geen haren meer op de bank of je vest.

Geen poot op je arm om aandacht of gebedel in de keuken.

Geen vieze pootjes meer op de vloer.

Maar een paar pootafdrukken blijven wel voorgoed bij ons achter.

In klei wel te verstaan.

Of beter nog in hart en klei.

🐾

Met de eerstejaars cursisten van de opleiding zijn we volop bezig geweest met het inwassen van werk met reliëf met kleurende oxides.

Die techniek ga ik ook gebruiken voor de pootafdrukjes.

Vroeger dan andere jaren de lichtjes te voorschijn gehaald.

De extra gezelligheid die het brengt is iets om van te genieten.

Dit jaar dus maar niet de Sint afgewacht ;-)

Een nieuw object van gescheurde klei komt eraan.

Deze keer van spikkelklei.

Heerlijk, een nieuwe flow in mijn werk.

Daar was ik echt aan toe.

Morgen wordt een pittig dagje,

maar zoals mijn motto ongeveer is:

Gelukkig is er altijd klei!!

Tot morgen!

Liefs,

Nelleke