Durf

Wat een kostelijk weer is het toch!

Ik heb gewoon al drie dagen op rij buiten in de zon gezeten met mijn koffie.

Die lentezon op je huid, wat een zaligheid.

De bloemen en blaadjes durven steeds meer tevoorschijn te komen.

De vogels durven zich al vanalles in hun bol te halen.

Terwijl ik er nog niet al te hard in durf te geloven, dat mooie weer en lente.

Het wordt vast nog een paar weken grijs, maar voor nu genieten en feest!

Het heeft alles met durven te maken vandaag.

Ik had de moed mijn kleihok weer een beetje werkbaar te maken.

Mijn oven aan te zetten en weer echt verder te werken aan mijn grote 'scheurvazen'.

Er komt er in ieder geval nog één, nummer drie. Nummer twee nadert zijn voltooiing qua vorm.

En de eerste krijgt een 'jas'.

Daar is ook een beerje durf voor nodig want eigenlijk vind ik hem zo ook al gaaf.

Maar nu toch echt onderweg naar kleur.

Ik kwam ook de tekst van 'Durf te leven' tegen. Die schreef ik toe aan Ramses Shaffy.

Blijkt al veel ouder te zijn!

1917 maar liefst.

Nog immer actueel.

Voor kauwen en meeuwen is durven meest geen issue.

De kauwen in mijn buurt zijn voor niets en niemand bang denk ik en laten zich af en toe flink horen.

De meeuwen die ik tijdens mijn wandeling zag durfden in ieder geval zichtbaar te genieten van de zon om twee tellen later schreeuwend en krijsend met zijn allen op hetzelfde eetbaars af te duiken.

Maar een mooi plaatje was het!

Voor plannen maken is durven niet nodig, voor mij, waar zou je zijn zonder plannen??De klei ligt in ieder geval alweer klaar!

Tot morgen!

Liefs, Nelleke