Één van mijn favoriete boeken van vroeger:
Kikker en pad van Arnold Lobel.
Fantastische verhalen,
gave karakters en de heerlijke illustraties 😍.
Kikker en pad zijn echt geweldig.
Zij wisten het al:
Het belang van een fijne kom thee, al dan niet met een griezelverhaal erbij.
Als ik op vakantie ga, al is het maar een paar dagen, gaat er hoe dan ook een fijne kom of beker mee, want wat is er fijner dan even zitten genieten van thee of koffie uit je favoriete beker!
Ik las pas een column waar een hoop herkenning in zat: Vaas.
Het heeft zo zijn belang en het is dus voor meer mensen echt een ding.
Sinds afgelopen dinsdagavond in het ziekenhuis met één van de kids, weinig keramiek meer gezien dan het sanitair en een wit bord van hotelporselein met 'ziekenhuiseten'.
Thee en koffie uit papieren bekertjes, op zich prima, maar kan echt niet op tegen een genietmoment met thee of koffie en een fijne gedraaide kom.
Dat zijn dan toch de dingen die thuis 'thuis' maken en van thee of koffie echt genieten.
Bij de Nederlandse Keramiek Opleiding is er ook een project van één van onze cursisten wat daar helemaal bij past.
Neusbekers voor mensen met Huntington of Parkinson. Over het algemeen hebben zij geen keus meer en is er alleen een plastic beker voor hen. Hoe gaaf is dan ook dit initiatief:
Door de laatste paar dagen is het belang hiervan mij nog duidelijker!
Een fijne kom of beker gun je iedereen.
Al lijkt het nog zo ondergeschikt (er zijn tenslotte zoveel grotere belangen in het bestaan).
De illustratie van kikker en pad in dit blogje hoort bij een verhaal van samen thuis een lekkere kom thee drinken en een griezelverhaal van Kikker voor Pad.
Doe mij het dit keer maar zonder griezelverhaal...
Maar thuis een fijne kom thee lijkt me genieten, al dan niet met een verhaal van Kikker en Pad!
Tot morgen!
Liefs,
Nelleke
Comments